Tytuł artykułu nawiązuje wprost do Konferencji „Nowe Wyzwania w procesie raportowania finansowego na rynku NewConnect”, która została zorganizowana 23 stycznia w Warszawie przez Stowarzyszenie SBR Polska we współpracy z Giełdą Papierów Wartościowych w Warszawie oraz Stowarzyszeniem Księgowych w Polsce, pod honorowym patronatem Ministerstwa Gospodarki.
Podczas spotkania interesariusze rynku NewConnect dyskutowali o stanie i jakości raportowania finansowego oraz analizowali potrzeby potencjalnych zmian regulacyjnych w tym zakresie.
Jakość raportowania finansowego jest jednym z kluczowych elementów podlegających ocenie autoryzowanego doradcy już na etapie due dilligence wykonywanego przed potencjalnym upublicznieniem spółki, a więc jeszcze na organizmie spółki prywatnej. Ponieważ w większości przypadków autoryzowany doradca rozpoczyna współpracę z podmiotami funkcjonującymi w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, najbardziej standardowymi elementami sprawozdania finansowego są bilans, rachunek zysków i strat oraz w wielu przypadkach cash flows oraz zestawienie zmian w kapitale własnym.
W zależności od przyjętego stylu zarządzania przedsiębiorstwem, etapu rozwoju, przedmiotu oraz skali prowadzonej działalności mamy do czynienia z mniejszym lub większym zakresem stosowania zasad (polityki) rachunkowości, co w sposób bezpośredni wpływa na kompletność i rzetelność obrazu sytuacji majątkowej oraz wyniku finansowego poszczególnych podmiotów. Zmiana statusu przedsiębiorstwa z firmy prywatnej na spółkę publiczną musi wiązać się, lub precyzyjniej, musi być poprzedzona wdrożeniem adekwatnych zasad rachunkowości oraz dostosowaniem systemu sprawozdawczości finansowej do oczekiwań nowej grupy odbiorców informacji – inwestorów.
Znakomita większość emitentów rynku NewConnect przygotowuje sprawozdania finansowe w oparciu o Ustawę o rachunkowości, co w istotny sposób ułatwia standaryzowanie przekazywanych informacji finansowych.
Wiarygodna informacja o efektywności alokacji zasobów przedsiębiorstwa, poziomie jego zadłużenia, płynności finansowej jest tym, czego potrzebują na co dzień zarządzający przedsiębiorstwem, członkowie rad nadzorczych, kontrahenci handlowi, banki, firmy ubezpieczające kontrakty i udzielające gwarancji handlowych i wielu innych uczestników życia gospodarczego. Jednym słowem - popyt na wiarygodne sprawozdania finansowe był, jest i będzie.
Na rynku kapitałowym głównym odbiorcą informacji finansowych są inwestorzy oraz podmioty nadzorujące bezpieczeństwo obrotu. Na rynku NewConnect organizator obrotu określił minimalny zakres informacji finansowych oraz uzupełniających w odniesieniu do raportów kwartalnych oraz raportów rocznych. Nie istnieją żadne przeciwskazania natury prawnej, aby emitenci tego rynku udostępniali szerszy zakres informacji finansowych, a wybrane dane finansowe przekazywane w raportach okresowych pochodzą przecież ze sprawozdań finansowych emitentów. Praktyka rozszerzonego raportowania finansowego, nawet w standardach sprawozdawczości rynku regulowanego, zdobywa na rynku NewConnect coraz więcej zwolenników wśród notowanych spółek. Czy jednak system poszerzonego raportowania na rynku NewConnect powinien być obligatoryjny i obejmować wszystkich emitentów? Praktyki zagranicznych rynków alternatywnych są w tym obszarze zróżnicowane, ale w Stanach Zjednoczonych oraz w Wielkiej Brytanii rozwiązania regulacyjne w coraz większym stopniu uwzględniają specyfikę małych i średnich przedsiębiorstw i zmierzają bardziej w stronę rozwiązań ułatwiających pozyskiwanie kapitału oraz funkcjonowanie tej grupy przedsiębiorstw na rynku kapitałowym. Wydaje się, że rynek kapitałowy jest w coraz większym stopniu porządkowany poprzez jego wyraźną segmentację dokonywaną przez organizatorów obrotu (vide: rozwiązania London Stock Exchange) oraz oczekiwania inwestorów (w tym w dużym stopniu inwestorów instytucjonalnych), którzy poprzez decyzje o alokacji kapitału dają wyraźny sygnał odnośnie oczekiwanych standardów informacyjnych, a emitenci mają możliwość wyboru.
Być może rynek NewConnect wszedł w kolejną fazę rozwoju, gdzie potrzebna jest dyskusja o dalszej segmentacji emitentów np. w oparciu o kryterium zakresu raportowania finansowego oraz minimalnego okresu działalności operacyjnej.
...
Druga część artykułu w kolejnym wydaniu biuletynu, juz za dwa tygodnie (środa, 20.02.2013).
Opracowanie:
Najnowszy biuletyn
Przeglądany biuletyn
Drukuj artykuł
